blaas blaas blaas

Terwijl ze zich in Amerika opmaken om eventueel een kerel te verkiezen die al lang de pensioengerechtigde leeftijd voorbij is tot president van hun landenconglomeraat waar God borg voor staat, worstelt Vlinderman zich door deze dag. Al enkele uren staat hij in de startblokken om er eens stevig met borstel en goesting in te vliegen, maar vooral dat laatste lijkt maar niet te realiseren. Gelukkig staat hij in deze niet alleen en kijkt ook Nip met onverholen doodsverachting dezelfde kat uit de boom. Miss Jackie T slaat er geen acht op en vlooit zich een weg over elk obstakel dat haar zou kunnen afhouden van de hoogste positie in ons appartementje, maar helpt ons daar dus geen meter mee vooruit. En dan leest Vlinderman nog over het vertrek van David (ook bekend als dichter Ghillie Dhu op het internet) naar Zweden voor een maandje of tien, dus weer twee helpende handen minder...

Om maar te zeggen: het is overal een ramp heden ten dage. Niet dat er daarbij sip gekeken hoeft te worden, want er zijn manieren die het laten verglijden van de tijd gepaard doen gaan met enige aangename vergetelheid. En ook mr. Sudoku heeft me nog eens kunnen bekoren om hem uit te werken, terwijl de startblokken stilaan als lood beginnen te wegen. Bof, morgen is het weer zondag en dan gaan we opnieuw wat anders te beleven hebben, niets groots in zijn alledaagsheid maar evengoed een onderdeel van wat een mens zoal al dan niet doet op een dag.

Ghana + gedicht

Er wordt hard gewerkt aan de Vlindermansite (merci, Rudy!) dat is zowat het grootste nieuws vandaag. Het resultaat zal binnenkort wel online staan en dan spam ik mijn hele adresboek om de geboorte aan te kondigen. Zodra het zover is, neem ik u allen van hier mee naar daar, want ook de blog zal daar geïntegreerd worden... De wondere wereld van de techniek, het zegt me wel wat ;)

Verder ga ik zodadelijk met Nip oude vriend David terugzien, nadat hij samen met twee collega-meesters-in-opleiding in Ghana gegaan is voor een uitzonderlijk stagemoment. Als u even tijd heeft, een computer met modem en geen zin om sebiet uw achterwerk op een zon- en mensenovergoten terrasje te parkeren, kan u eens gaan lezen bij hem in zijn blogverslag, of dat van zijn collega's (één en twee). En blijf gerust ook even hangen in hun fotohoekjes... Trouwens, als ik David zo een beetje ken, zal er binnenkort ook nog heel wat poëzie van komen ook.

ochtendmoment

opgelost in rijp, hij ziet
een sliertje pareldauw
getuige van nachtkilte
siert een laat meiklokje
tot bloei gekomen na de dag
dat april aan haar einde kwam

de natuur in haar cyclus
routineuze feilloosheid
dwingt haar menselijke bewoners
met de eigenwijze neus er op
ook zonder taal is leven mogelijk
even onafwendbaar zelfs als
een zon die zonder wolken
altijd weer zal schijnen

de man knielt met gebogen hoofd
dankt in het vroege ochtenduur
de komst van een nieuwe dag
in de stilte van het stadspark
hoort hij hoe leven verder groeit
groene ademhaling die pulseert
op onverstoorbare harteklop

Frans V.