Ghana + gedicht
Er wordt hard gewerkt aan de Vlindermansite (merci, Rudy!) dat is zowat het grootste nieuws vandaag. Het resultaat zal binnenkort wel online staan en dan spam ik mijn hele adresboek om de geboorte aan te kondigen. Zodra het zover is, neem ik u allen van hier mee naar daar, want ook de blog zal daar geïntegreerd worden... De wondere wereld van de techniek, het zegt me wel wat ;)
Verder ga ik zodadelijk met Nip oude vriend David terugzien, nadat hij samen met twee collega-meesters-in-opleiding in Ghana gegaan is voor een uitzonderlijk stagemoment. Als u even tijd heeft, een computer met modem en geen zin om sebiet uw achterwerk op een zon- en mensenovergoten terrasje te parkeren, kan u eens gaan lezen bij hem in zijn blogverslag, of dat van zijn collega's (één en twee). En blijf gerust ook even hangen in hun fotohoekjes... Trouwens, als ik David zo een beetje ken, zal er binnenkort ook nog heel wat poëzie van komen ook.
Frans V.
Verder ga ik zodadelijk met Nip oude vriend David terugzien, nadat hij samen met twee collega-meesters-in-opleiding in Ghana gegaan is voor een uitzonderlijk stagemoment. Als u even tijd heeft, een computer met modem en geen zin om sebiet uw achterwerk op een zon- en mensenovergoten terrasje te parkeren, kan u eens gaan lezen bij hem in zijn blogverslag, of dat van zijn collega's (één en twee). En blijf gerust ook even hangen in hun fotohoekjes... Trouwens, als ik David zo een beetje ken, zal er binnenkort ook nog heel wat poëzie van komen ook.
ochtendmoment
opgelost in rijp, hij ziet
een sliertje pareldauw
getuige van nachtkilte
siert een laat meiklokje
tot bloei gekomen na de dag
dat april aan haar einde kwam
de natuur in haar cyclus
routineuze feilloosheid
dwingt haar menselijke bewoners
met de eigenwijze neus er op
ook zonder taal is leven mogelijk
even onafwendbaar zelfs als
een zon die zonder wolken
altijd weer zal schijnen
de man knielt met gebogen hoofd
dankt in het vroege ochtenduur
de komst van een nieuwe dag
in de stilte van het stadspark
hoort hij hoe leven verder groeit
groene ademhaling die pulseert
op onverstoorbare harteklop
opgelost in rijp, hij ziet
een sliertje pareldauw
getuige van nachtkilte
siert een laat meiklokje
tot bloei gekomen na de dag
dat april aan haar einde kwam
de natuur in haar cyclus
routineuze feilloosheid
dwingt haar menselijke bewoners
met de eigenwijze neus er op
ook zonder taal is leven mogelijk
even onafwendbaar zelfs als
een zon die zonder wolken
altijd weer zal schijnen
de man knielt met gebogen hoofd
dankt in het vroege ochtenduur
de komst van een nieuwe dag
in de stilte van het stadspark
hoort hij hoe leven verder groeit
groene ademhaling die pulseert
op onverstoorbare harteklop
Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten