1 mei + gedicht
Naast Onze-Heer-Hemelvaart is het 1 mei vandaag. De werkende mens mag eens een keertje het werk laten voor wat het is om de straten te veroveren. Het zal een bijzondere dag worden, want er staat nogal wat op het spel. Iedereen, jong of oud, arm of rijk, bleek of donker, werkelijk iedereen voelt het, heeft het de laatste jaren al gevoeld: het gaat niet bepaald de goede richting uit met dat wereldje van ons. Ik denk maar even aan het vele gratuite geweld om idiote tuigen als I-pods en MP-3-spelers aan te schaffen zonder een cent uit te geven, busladingen misnoegde reizigers van en naar het werk, treinen die al dan niet stilstaan omdat ze 'op overschot' staan of omdat er gestaakt zou kunnen worden, een stilaan overhitte wereldeconomie, globale machtsverschuivingen door het ontstaan van nieuwe grootmachten, religieuze overtuigingen die niet meer samen maar in verticale richtingen hun plek onder dezelfde zon opeisen, veranderende klimaten, over en weer gepsychologiseer voor de huis-, tuin- en keukenman met de pet, vaders die hun dochters misbruiken om nieuwe dochters te creëren, die dan op hun beurt misbruikt kunnen, sociale verkiezingen in het verschiet, een regering die uitblinkt in het niet regeren, laat staan dat ze goed zou besturen, superwinsten voor hoge bazen en lage lonen voor de basis, die almaar moet inleveren op loon naast meer presteren op de vloer, affin, de hele reutemeteut.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook andere, betere tendensen waar te nemen. Weliswaar in de verdrukking, maar toch onmiskenbaar daar. De wereldopinie, die stilaan begint te wegen op het wereldbeleid, nieuwe Olympische Spelen in het verschiet, de bio-industrie die haar opmars verder zet, ... Al is dit rijtje natuurlijk een pak kleiner dan bovenstaand. En dan vraag ik me af of ik hier depressief dan wel gewoon voorzichtig van moet worden. Aangezien ik niet depressief wil zijn, lijkt het antwoord op die laatste vraag me duidelijk. Ignore it!
Frans V.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook andere, betere tendensen waar te nemen. Weliswaar in de verdrukking, maar toch onmiskenbaar daar. De wereldopinie, die stilaan begint te wegen op het wereldbeleid, nieuwe Olympische Spelen in het verschiet, de bio-industrie die haar opmars verder zet, ... Al is dit rijtje natuurlijk een pak kleiner dan bovenstaand. En dan vraag ik me af of ik hier depressief dan wel gewoon voorzichtig van moet worden. Aangezien ik niet depressief wil zijn, lijkt het antwoord op die laatste vraag me duidelijk. Ignore it!
(Bron: Klik)
werken maar
de straten kleuren rood
schouder aan schouder
scanderen ze de leuzen
van de laatste geuzen
over arbeidsvreugde en
de ethiek van allen samen
tegen het patronaat
toch, dag na dag
jaar na jaar
jaagt het verleden hen op
onverbiddelijk terug naar
het kille land van Daens
lange uren, korte nachten
leven om te zwoegen voor een zwoerd
van het goedkoopste spek op zondag
betalen ze zich bont en blauw
voor de gunsten van de baas
voorman, onderchef, allen delen ze
hun eigen klamme lakens uit
als waren het gulle snoepjes
terwijl rekening na rekening
hun elektronische cijfers weg vreet
het feest van 1 mei
niet langer nog
aantrekkelijk
dan wel grondig
een aanfluiting
zonder veel melodie
de straten kleuren rood
schouder aan schouder
scanderen ze de leuzen
van de laatste geuzen
over arbeidsvreugde en
de ethiek van allen samen
tegen het patronaat
toch, dag na dag
jaar na jaar
jaagt het verleden hen op
onverbiddelijk terug naar
het kille land van Daens
lange uren, korte nachten
leven om te zwoegen voor een zwoerd
van het goedkoopste spek op zondag
betalen ze zich bont en blauw
voor de gunsten van de baas
voorman, onderchef, allen delen ze
hun eigen klamme lakens uit
als waren het gulle snoepjes
terwijl rekening na rekening
hun elektronische cijfers weg vreet
het feest van 1 mei
niet langer nog
aantrekkelijk
dan wel grondig
een aanfluiting
zonder veel melodie
Frans V.
6 opmerkingen:
en wij hier thuis maar werken op 1 mei omdat we geen uitgaanders en straatlopers zijn. Intussen al een terras gelegd en nog maar een keukenkast uitgeruimd.
tja...'t zijn zotten die werken, maar niets zitten doen is ook wat.
Dag Frans,
Einde van een beschaving(?).
We helpen als mens ons biotoop en dat van heel wat anderen levensvormen op deze planeet naar de vaantjes maar voor de planeet “an sich” is dat echter niet zo erg - het leven kruipt immers net zoals het bloed waar het niet gaan kan.
Eénmaal we het leven op aarde zoals we dat tot nogtoe kenden hebben onmogelijk gemaakt zullen andere (primaire) levensvormen de boel wel overnemen en de levensloop kan herbeginnen.
Enfin, allerhande problemen die heden ten dagen onverwijld om een oplossing vragen en andere zeer belangrijke en gewichtige zaken die prioritair zijn voor de huidige beleidsmakers zullen zo dank zij de zelfregulerende eigenschappen van moeder Aarde niet langer meer van (Vlaams) belang zijn.
Een (niet meer zo veraf als gedacht) roemloos einde voor diegene die zichzelf zo graag promoten tot de intelligentste onder de levende wezens…..De goden zijn goed, de priesters wreed.
Iets anders nu, ik merk de laatste tijd en ook hier op je blog meer en meer het gebruik op van het woordje "plek" in plaats van "plaats".
Zoals het hier gebruikt wordt klopt het mijn inziens nog : Vlinderiaans, plek van Vlinderman & verloofde Nip (zoals men in het engels zou zeggen als spot )
Maar ik heb het ook al gehoord in zinnen zoals bvb " er is hier geen plek" .
Is er iets veranderd in het groene boekje ? In veel gevallen klinkt "plaats" me zachter en aangenamer in de oren dan het nogal harde "plek". Ik zou het jammer vinden mocht het woordje plaats plek moeten ruimen voor zijn alter ego (url). ;)
't zou eigenlijk plakske moeten zijn.
+xÕx+
@ Mie:
Ge hebt de boodschap van 1 mei dan toch goed begrepen: als het allemaal te duur wordt om het te betalen, dan doe je het beter zelf :p En, is het gelukt met de planning?
@ Branco:
Hm, intelligentie staat niet altijd symbool voor menselijk of vol begrip voor natuur en medemens. In veel gevallen is er zelfs gewoonweg in de verste verte nog niets van dergelijks te bespeuren, maar walmt de arrogantie een eind van de intelligentie af.
Over je vraagje: plek of plaats, het maakte mij tot nog toe niet zoveel uit, zolang het maar 'klonk'. Na jouw doortocht begin ik er toch aan te twijfelen of ik hier inderdaad niet wat meer aandacht aan moet besteden. Zoals je zelf stelt, plaats voelt zachter aan, minder afgebakend, minder 'laat me met rust' dan plek. Dat is zo gericht, zo bepalend, dat de rest er allemaal niet toe lijkt te doen. In die zin moet ik voor mezelf eens uitmaken welke functie deze blog heeft voor mij. En desnoods wat gaan aanpassen.
@ Slö:
Als ge in het dialect begint, wordt alles altijd warmer, gij valsspeler :p
Een reactie posten