het hectisch leven + gedicht

Lange dagen, aangename nachten. SK schreef het in zijn opus magnum, De Donkere Toren, als vorm van een begroeting tussen elkaar welgezinde vreemden. Ik wens iedereen hetzelfde toe, bekenden zowel als onbekenden. zomaar, omdat ik zin heb in gewoon wat wenserij. Er gebeurt immers zoveel iedere dag, dat ik me af en toe afvraag of het nog normaal is. Via krant en pc krijg ik iedere dag de wereld over me uitgestort. Tussen dat gebeuren door is er ook de dagdagelijkse omgang met een hele hoop mensen. En daar nog verder tussendoor koester ik mijn relatie met Nip. Al durft dat wel eens rare vormen aannemen.

Neem nu mijn voornemen om de afwas alvast gedaan te hebben tegen dat Nip vanavond zou thuiskomen van de unief. Belt ze toch wel een pak te vroeg dat het college voor vandaag erop zat. Waarop ik zowaar bitsig reageer. Nu kan ik haar niet meer verrassen met een propere keukenplek... Of wat voor kieken ik toch kan zijn, alsof Nip er aan kan doen dat een les vroeger gedaan is dan gepland.

Als voorlopige afsluiter een inzending van een kleine maand terug op Gedichtenfreaks, met een onderwerp dat te linken valt aan de hele thematiek van het ongeregelde draagmoederschap. Weet gelijk iedereen hoe ik daar over denk...

draagmoeder voor valuta

ze vraagt geld voor een daad
uit pure mensenliefde begaan
stelt het helpen voorzien in
een kleintje voor later
zoveel mooier voor zichzelf
het groeien van een rekening
bij de bank waar zij gekend
het mooie weer wil maken

dat het daarbij dan blijft
schone liedjes die niet lang
en mensen dieper in de put
hoe zou zij dat moeten voelen
waar de knip erop de hartenklop
slechts vertaalt in dollartekens

ze is het voorbeeld van
eigen wereld eerst en dan
hoeft er over de rest
nooit meer nagepraat
want de kist ingepest
door wat modern heet
een beetje moreel
onvermogen

Frans V.