Opinie: het hoofddoekenverbod
Het is erg tegenwoordig, al dat politiek gedoe over de hoofddoek. Ik weet niet welke idioot er nu eigenlijk valt over iemand met een doek, omdat betrokkenes religie dat zou voorschrijven. So what, het zijn toch zij die ervan zullen zweten in onze gigantisch hete zomers, niet? Het heeft ook zo zijn voordelen: je hoeft als hoofddoekgebruikster 's ochtends geen uren in de badkamer rond te hangen om toch maar alles in de juiste plooi gekamd of -borsteld te krijgen. Tijdswinst, trouwens ook goed voor het milieu, want dan hoeft die badkamerlamp al die uren alweer niet te branden en zo.
Na Antwerpen is nu ook Gent ervoor te vinden om de hoofddoek dus te bannen voor iedereen die met het publiek in contact komt tijdens de uitoefening van een openbare functie. Stel je voor dat iemand daar aanstoot aan zou nemen. Ik alvast niet: op de tram of bus, occasioneel zelfs de trein, storen ze me niet. Ook niet wanneer ik over straat loop. En als ik op reis een paar van die bedekte kopjes zie, dan ben ik erdoor gecharmeerd, weet ik dat ik met vakantie ben. Trouwens, de dame die Nip en mezelf heeft geholpen met de formaliteiten van ons nakend huwelijk, zag er schattig uit in haar hoofddoekige bekleding. Nogmaals, so what?
Religieuze symbolen, het kan niet, het mag niet, het zal niet. Wel, ammehoela, waarde heren beleidsvoerders en bovenal opiniemakers. Wat is de volgende stap: het verbod op een hoofddoek omwille van medisch-esthetische redenen? Kunnen al die mensen met een kaal hoofd omwille van chemo volgens mij alvast niet mee lachen. Kan je trouwens gelijk voorstellen dat ze een bordje om hun nek hangen met 'ik heb kanker'. Of wat met al die kruisjes om de (onbedekte) hals, op revers gespeld zelfs, en dan spreek ik nog niet over al die Maria-medaillonnetjes. En keppeltjes, wat gaan we daar mee aanvangen? En een groen hemd of shirt, kan dat wel door de beugel? Of zwart? Want je zou zo wel eens aan het loket kunnen meedelen wat je politieke voorkeuren zijn - en dat wil toch niemand?!
Nee, het beleid in dit land spoort niet. Langs de ene kant wat lopen afzeiken over (il)legale burgers die zich dienen te integreren en daarbij vooral verdraagzaam moeten zijn, mét respect voor elke 'andere' cultuur, langs de andere kant in diezelfde 'bevlogenheid' lekker discrimineren op basis van geloof. Er zijn er volgens mij een paar hun pedalen kwijt. En dan die mensen van dat Centrum voor Gelijke Kansen en andere Blabla, waar blijven die nu? Niets aan de hand, want Papa Wet heeft het zo gedicteerd? De democratie heeft het laatste woord? Welke democratie? Diezelfde die momenteel ongeveer 10% van haar onderdanen negeert omdat ze hun ideeën niet genegen zijn?
Laat het mij zo stellen: de democratie in België, en dan bedoel ik net zo goed Vlaanderen, Wallonië als het Brussels Gewest en bij uitbreiding in de hele (Moderne) Westerse Wereld, is ver zoek en eigenlijk al verloren vanaf het uitgangspunt dat 'de meerderheid' gelijk heeft. Dèmos en Kratein, de Griekse woorden, ze klonken toch zo mooi, maar ook toen was het al een doodgeboren baby. We doen ons best, daar niet van, maar zelfs de uitvinders van 'democratie', de oude Grieken, slaagden er niet in hun verheven idee om te zetten in een waardig en menselijk model (mochten eraan deelnemen: geen slaven, geen vrouwen, geen arme sukkelaars, ...) Wat zouden wij 'moderne' mensen, die zelfs geen tijd meer hebben om over wat dan ook te reflecteren, er dan wat van bakken?
Het is een epistel geworden, maar ik wou het toch even kwijt. Eitje leggen en zo. U mag het pellen.
Frans Vlinderman.
(noot: te lezen als pleidooi voor meer menselijkheid)
Na Antwerpen is nu ook Gent ervoor te vinden om de hoofddoek dus te bannen voor iedereen die met het publiek in contact komt tijdens de uitoefening van een openbare functie. Stel je voor dat iemand daar aanstoot aan zou nemen. Ik alvast niet: op de tram of bus, occasioneel zelfs de trein, storen ze me niet. Ook niet wanneer ik over straat loop. En als ik op reis een paar van die bedekte kopjes zie, dan ben ik erdoor gecharmeerd, weet ik dat ik met vakantie ben. Trouwens, de dame die Nip en mezelf heeft geholpen met de formaliteiten van ons nakend huwelijk, zag er schattig uit in haar hoofddoekige bekleding. Nogmaals, so what?
Religieuze symbolen, het kan niet, het mag niet, het zal niet. Wel, ammehoela, waarde heren beleidsvoerders en bovenal opiniemakers. Wat is de volgende stap: het verbod op een hoofddoek omwille van medisch-esthetische redenen? Kunnen al die mensen met een kaal hoofd omwille van chemo volgens mij alvast niet mee lachen. Kan je trouwens gelijk voorstellen dat ze een bordje om hun nek hangen met 'ik heb kanker'. Of wat met al die kruisjes om de (onbedekte) hals, op revers gespeld zelfs, en dan spreek ik nog niet over al die Maria-medaillonnetjes. En keppeltjes, wat gaan we daar mee aanvangen? En een groen hemd of shirt, kan dat wel door de beugel? Of zwart? Want je zou zo wel eens aan het loket kunnen meedelen wat je politieke voorkeuren zijn - en dat wil toch niemand?!
Nee, het beleid in dit land spoort niet. Langs de ene kant wat lopen afzeiken over (il)legale burgers die zich dienen te integreren en daarbij vooral verdraagzaam moeten zijn, mét respect voor elke 'andere' cultuur, langs de andere kant in diezelfde 'bevlogenheid' lekker discrimineren op basis van geloof. Er zijn er volgens mij een paar hun pedalen kwijt. En dan die mensen van dat Centrum voor Gelijke Kansen en andere Blabla, waar blijven die nu? Niets aan de hand, want Papa Wet heeft het zo gedicteerd? De democratie heeft het laatste woord? Welke democratie? Diezelfde die momenteel ongeveer 10% van haar onderdanen negeert omdat ze hun ideeën niet genegen zijn?
Laat het mij zo stellen: de democratie in België, en dan bedoel ik net zo goed Vlaanderen, Wallonië als het Brussels Gewest en bij uitbreiding in de hele (Moderne) Westerse Wereld, is ver zoek en eigenlijk al verloren vanaf het uitgangspunt dat 'de meerderheid' gelijk heeft. Dèmos en Kratein, de Griekse woorden, ze klonken toch zo mooi, maar ook toen was het al een doodgeboren baby. We doen ons best, daar niet van, maar zelfs de uitvinders van 'democratie', de oude Grieken, slaagden er niet in hun verheven idee om te zetten in een waardig en menselijk model (mochten eraan deelnemen: geen slaven, geen vrouwen, geen arme sukkelaars, ...) Wat zouden wij 'moderne' mensen, die zelfs geen tijd meer hebben om over wat dan ook te reflecteren, er dan wat van bakken?
Het is een epistel geworden, maar ik wou het toch even kwijt. Eitje leggen en zo. U mag het pellen.
Frans Vlinderman.
(noot: te lezen als pleidooi voor meer menselijkheid)
6 opmerkingen:
Ik ben niet per definitie pro of contra hoofddoeken, maar ik ben wel voor gelijkheid. Als hoofddoeken niet mogen, mogen christelijke symbolen, keppeltjes,...ook niet.
Of ik zelf voor gelijkheid 'tout court' ben, weet ik eigenlijk niet, moet ik nog eens over nadenken, maar wat jij verder hierboven aanhaalt inzake de hoofddoek, daar sta ik voor de volle honderd procent (en doe er gerust nog wat bij) achter.
Er wordt vandaag de dag al genoeg gediscrimineerd, mét vadertje wet achter het handje...
Dat is nu het beginsel van gelijkheid, maar... niemand leest het. Inderdaad, al die heisa om de "hoofddoeken", terwijl ook kruisjes, keppeltjes, fakkeltjes, e.d. verboden zijn.
Waarom leest men dat niet? Omdat dat geen sensatie is. Alleen de verovering van de wereld door de Islam is sensatie.
Wil je veel aandacht, plaats jezelf dan in een underdogpositie en iedereen vind je zielig. Maar ik vrees dat het zo niet werkt. Ik ben vrijzinnig, maar ga een kerk binnen met ontbloot hoofd, ga een Moskee binen met ontblote voeten, spreek frans in Wallonie, Engels in Engeland en duits in Duitsland. Ik respecteer de cultuur van mijn gastheren of -vrouwen. Wordt het echt geen tijd dat de hoofddoekdragers dat ook doen? Of dan minstens diegenen die hun vrouwen (of zal ik het slaven noemen) verplichten om te leven zoals enkele eeuwen geleden?
En is hier geen taak weggelegd voor de woordkunstenaars zoals Uzelf, want ik beschouw kunstenaars nog altijd als de scheppers én bewaarders van onze cultuur.
Je wijst daar op iets fundamenteel, Rudy, inderdaad is het hoofddoekenverbod een uitvloeisel van het verbod op alle religieuze symbolen. Die discussie wilde ik hier echter niet voeren (voeden?) Mij gaat het erover dat er met twee maten en gewichten wordt gewogen. Er wordt een groep geviseerd, en dat is nooit goed. Dat roept weerstand op en van de weeromstuit een verharding van het eigen gelijk ervan. Cultuur versus cultuur. Niets fraais aan en het leidt op de lange duur tot niets anders dan egelstellingen.
Bij wat jouw laatste suggestie betreft, dat een woordkunstenaar zich hier niet hoeft mee bezig te houden, heb ik toch ook een bedenking. Leeft zo iemand dan niet in dezelfde wereld? Kan hij er dan geen mening over hebben? En moet hij die dan, mocht het toch zo zijn, voor zich houden? De dichter, die enkel maar schrijft over óf het schone, óf het dramatische, óf het doodgewone van het leven?
Mijn overtuiging is dat ook een dichter de wapens moet durven opnemen waarover hij beschikt - de pen of het klavier - om uiting te geven aan wat er in hem omgaat. Geladen poëzie, waarom ook niet?
Dat laatste bedoelde ik nu net met: .....is hier geen taak weggelegd voor de woordkunstenaars....., want de pen is naar mijn bscheiden mening nog steeds het machtigste wapen.
Mijn meest nederige excuses, Rudy, ik zie het nu inderdaad. Er staat 'En' en ik las 'Er', krom gelezen van mij dus. We zijn het dus duidelijk eens! En die handschoen neem ik alvast op, zoals ik eerder al een aantal malen heb gedaan bij wat mij niet al te zuiver over kwam...
Een reactie posten