Klojo's + gedicht

Waar de ene dichter zich mee bezig houdt en de andere niet, dat maakt de rest van de wereld niet veel uit. Lees ik vandaag een stukje in de krant over een bende ongehoord die er plezier in schept een nagenoeg blinde man zomaar op straat een taart in het gelaat te duwen. Voor de grap? Omdat ie het niet kon zien aankomen? Wie zal het zeggen, ik staar gewoon naar het artikel. Dit hou je toch niet meer voor mogelijk, toch? Zijn we nou werkelijk in het derde millenium van de moderne tijdrekening beland of niet?

Ik stel er me stilaan vragen bij, net zoals bij de vaststelling dat ik geen hartenkreetschrijver blijk te zijn. En laat dat nou net 'de toekomst' zijn... Ik vermoed dat ik alweer de trein zal missen dan. In ieder geval: aan de eikels die blinde mensen bestoken met taarten: ga een boom zoeken, zorg dat je een stevig touw bij hebt en ga er maar eens rustig bij hangen. Ben je geen hanger, dan kan je nog altijd gemeenschapsdienst of zo gaan doen. Alles behalve taarten duwen in blinde gezichten...

Of geniet van een streepje poëzie

vakantie

het regent buiten
geen oude wijven
die slapen reeds
hun pan onder 't bed

hij zit alleen voor 't raam
de poes als steeds onschuldig
aan het behang, gordijnen
die twijfelen over hun zijn

hij, bijna alleen
aan het raam
boven water dat kolkt
augustus bijna
en de vraag brandt
ergens in Spaans Griekenland
vakantie verkeerd gepland

© Frans Vlinderman