Kiesdag + gedicht

Vandaag is het zo een zondag, waarbij het onwaarschijnlijke feit valt te bespeuren van een Vlinderman voor de noen uit bed. Het is stemdag en we mogen/moeten gaan kiezen wie ons land de komende jaren bijeen mag houden. Woehahahaha, het werkwoord alleen al. Kiezen! Alsof we een keuze zouden hebben. Hier in België heb je immers de kiezers aan de ene zijde, die hun burgerplicht grotendeels braafjes vervullen, en de politici anderzijds, die in hun eigen kleine wereldje vertoeven. Dat tweede slag mensen, dat er om de zoveel jaar telkens weer in slaagt om over de voorbije periode warm of koud te blazen, al naargelang het onderwerp en de situatie. Om vervolgens gewoon verder te doen.

Geef mij maar het kerkje in Attenhoven dan, waar een mens tenminste wat andere mensen kan ontmoeten om samen wat van poëzie te genieten.

gestem

de gouden krijgers op pad
schrijven eigentijdse verhalen
over nimmer sagen, ze dwalen
even ver als ooit hun vaders

een duale natie op het spel
voor even alles gewoon niets
dat jaren heeft bewezen
bij tijd en wijlen te bestaan

de keuze wordt gekleurd
een boom of eerder weg
de buurman aan de macht
om gewoon te kunnen huilen
onbegrip in deze nacht

de erfenis ligt betwist
op tafel, de dissectie
zal klaarheid scheppen
de rest
blijft historie

© Frans V.