Winkelen met Frans + gedicht

De zaterdag was pracht, was luiheid en loom, slechts ontsierd door een incidentrijk gaan winkelen met Nip. Dat raad ik vanaf heden iedereen af: gaan winkelen met deze Vlinderman. Je wordt er horendul van, ik word er zelf niet goed van. Als ik daar buiten stap met mijn karretje vol, dan wil ik zeker zijn van de laagste prijs en het meeste waar daarvoor. Anders gezegd: ik ben een vrek, een gierigaard, een schraper, een pin, een schraalhans, een pezewever, een geldwolf, een krent, een duitenkliever, ga zo maar een tijdje door. En wat dan nog, dat betekent dat er meer overblijft voor af en toe een podiumpje hier en een terrasje daar, zonder me daar zeer aan te moeten doen. Affin, ga met mij geen winkel binnen, zo simpel is dat.

vers gegild

na de dichter zonder wal
om ook eens aan te meren
de schrijver zonder faam
opeens bij naam gekend en
verloren, dat wat ooit bezworen
oprechterlijke maagdelijkheid

voor veertig centimeter hoog
toch degene die het diepste boog
en natuurlijk moeten gaten gevuld
dus bracht hij dood, schonk verderf
zelfs moeders borst eraan
alles, zonder enkele traan

het kind met zijn idee
de vader en de moeder
net een generatie te ver
is losgebroken, uitgebroken
ontpopt, de wereld zag en sprak

toch blijken het de ouden van dagen
diezelfde wereld te blijven schragen
dus adem maar, klein kind
zelfs bij minder zuurstof
neem dan uw ouders wind
uit hun gestopte zeilen

en vaar dan heen
en zie niet om
en doe hetzelfde wel
waar gij zo afgunstig
zo bottenbrekend bot
zo afgrijselijk niet
mens

© Frans V.