Feestdag + gedicht

Donderdag 17 mei 2007, het is een feestdag voor de katholieke gelovige en ook voor de doorsnee werknemer in België: vandaag wordt er niet gewerkt, en door velen morgen ook al niet. Vandaag is nogal traditioneel ook de communicantendag. Dat betekent veel gebed de afgelopen dagen om toch maar dat tuinfeest door te kunnen laten gaan in open lucht. Sommige gebeden zijn doorgekomen, want af en toe klaart het wat op. Maar de meeste zijn volgens mij in dovemansoren gevallen... In ieder geval, ik begeef me straks met mijn geliefde naar een communicerend achternichtje, Pauline. Feestje bouwen dus, het is niet voor niets een feestdag ;)

Over feestdagen gesproken trouwens: dat is toch zo een dag waarop je eens lekker kan uitslapen, niet? Wel, ik blijk naast een verdoken minaret te wonen. Als je immers voor 9u gewekt wordt door een meer dan stevig volumineus CD'tje met allemaal Allah-muziek erop die dan lekker monotoon door je slaapkamer dreunt, dan zakt je humeur al wel eens. Vooral als je zo een langslaper als Vlinderman bent. Nip wist me in ieder geval te vertellen dat het waarschijnlijk niet veel zin had te gaan vragen aan de buren om het gezang even te doen verstommen, want zo een heilig lied mag je niet zomaar afzetten. Daar zijn regels voor. Of de weg van het eigen gebed. Want opeens bleef de buren-CD-speler haperen... Zou er dan toch een God...

een plek

geef me de ruimte
een plek naast jou
het hoeft niet veel te zijn
en ik laat me zien
zoals ik ben, een mens

in taal en beeld, soms
met een welgemikte aai
over de bol van jouw bestaan
en samen heerlijk lachen
om weer een kleine schuiver
die ik altijd maken moet

morgen al immers
ben ik weer weg
misschien
als de plek naast jou
te klein zou zijn
ik niet genoeg
of jij teveel

© Frans V.