wijvenblogweek + gedicht

Er vallen geen existentiële vragen te stellen, laat staan ze te beantwoorden. We stellen enkel vast dat de Kurt zich overdag weer netjes uit de naad heeft gewerkt en dat de Frans daar 's avonds rare vruchten van plukt. Dat gaat van een half uurtje lethargisch naar een zetel verlangen, over twee uren over het verwerken van wat mail, waar dat anders maar een klein uurtje zou duren. Dat vertaalt zich eveneens in zware oogleden, die blauwe plekken maken op uitgezakte walletjes, waar zelfs een smurf nog niet fier op zou kunnen of willen worden. En dat leidt tot korte blogbijdragen, maar dat zal niet veel mensen storen. Of toch niet veel meer dan een stuk of dertig-veertig trouwe zielen (als ik mijn statistieken mag geloven). Ja, jongens, we zijn een beetje moe vandaag en dan vragen we ons af of we vorige zondag wel goed verteerd hebben... Zes in het kwadraat is immers niet zo piep meer...

Volgende week dinsdag zal het hier rustig in huis zijn 's avonds. Nip en Schone Moeder L gaan dan immers naar de Ladies @ The Movies-nigt in de Metropolis. Ha, denk ik dan, waar stond nu ook alweer dat dichtsbijzijnde biljarttafelke om nog ne keer te carembollen?!? Zij ne vrouwenavond, Bibi dan toch ne ventenavond, wat jij? Over dat onderscheid gesproken, het ligt een beetje stil op de wijvenblog van ons Nipke. De bijdrage moet vandaag gaan over het huishouden...

wijvenweek

zij houdt van ze, de wijven
die anders dan maar kijven
weten hoe ze moeten wrijven
over de arm van hun echte vent
bij elk aan te kopen event
of anders de stiletto
recht in zijn kanus
als er dan toch niets
hij er ook niet zomaar
zonder schade vanaf

viert ze samen in het roze
met onbekenden het blozen
door té oprechte hormonen
maar bovenal de aard
van het onbehaarde beestje
iedere vrijdagavond op 't feestje
met z'n allen om ter gladst
en de rest gewoon normaal
om ter geilst

Frans V.

wijvenblog + gedicht

Er waait een roze wind door blogland. Voel je je een beetje vrouw en hou je aan met een blog in plaats van met een echte vent, dan moet je tegenwoordig aan de wijvenblog. Hoevelen er al in meegegaan zijn, ik heb er geen precies idee van (wil niet al die linkjes hier gaan tellen) maar het zijn er een pak. Ook Nip is erin meegestapt, krijgen we eens een andere kant van haar te lezen. Ben niet van plan om al die wijvenblogs nu te gaan liggen afloeren, het is nu al een pak na den achten, maar het is toch grappig hoe iemand een hype kan creëeren vanachter een klavier. En toegegeven, het heeft wel wat. Een enkele vent is er al in geslaagd om er een (typisch mannelijk) tegengrapje tegenaan te gooien, maar ik ben zinnens eens ernstig na te denken over het ware wederwerk. Dat wordt dus een weekje werken in het hoofd, waar de mayonaise al eens durft stollen...

Genoeg over al die wijven en hun roze brilletjes, hier wordt voorlopig gewoon verder geblogt. We gaan het niet hebben vandaag over kardinalen en moraalfilosofen, noch over kibbelende ministertjes, nee, ook niet over ééndagsjarigen of andere dichters. Nee, we gaan het gewoon nergens over hebben. Omdat dat ook al eens moet kunnen.

brandende randjes

hij staat op zijn rand
wankel onder de kronkel
die hem het hoofd om
en om, hij voelt de maalstroom
met hem op de loop gegaan

in zijn geheugen ligt de tijd
begraven te vergaan tot heimwee
naar dagen zonder vreemde zorgen
en weten wie die tomeloze hij
niet altijd onderweg naar elders
tot rust in eigen liefdevolle armen
wist te brengen zoals niemand

hij houdt zich staande
met een gedachtenhaakje
waaraan zij voor hem danst
bij het licht van een maan
die eindelijk nog eens vol

Frans V.