Gedicht: stadskroegje

Vlinderman diept nog een oude poëtische observatie op, want het is ineens weer te warm om wat dan ook uit de duim te zuigen. Trouwens, het schooljaar mag dan al herbegonnen zijn, veel nieuws valt er nog niet echt te rapen...

Bron foto: KLIK!

stadskroegje

op en neer gaan ze
kopjes vol gekir en
gekoer op het koertje
van een ouwe kroeg
waar grijs en bruin
samen potten klinken

vijftien man en
de tanden te tellen
op één hand brullen ze
bij elke blauwe bak
hun ivoren stompjes bloot
oud ja, maar niet versleten

kunnen ze fel van leer
hele riedels blazen
op hun verrookte vingers
bij het voorbijflaneren
van een vrouwenlijf
het lef, de deerne
durft, hun hart
het slaat over

de radio sputtert
de mannen drinken
en kaarten de dag
is zo weer om

Frans V.

Gedicht: vrolijke grijsaard

Ge kunt er misschien wat vrolijker van worden, nu de zon ons op die eerste dagen van september wat in de steek aan het laten is en de vrolijke kinderstemmen overdag niet meer in huis kunnen worden waargenomen. Vlinderman brengt u een grijsaard, die daarbij zou kunnen helpen ;-)=

vrolijke grijsaard

onder het nors gemompel
schuift een oude man uit
zijn rol ter zelfbescherming
verraden door een vage grijns

geen mens die het gezien heeft
onmogelijk zelfs kon verstaan
mocht zijn sjofele verschijning
hun aandacht toch getrokken hebben

deze senior met stoppelwangen
zijn fletse oudemannenmanen als
wilde strengen op scheve schouders
uit de rimpelmond een vale whiskeywalm

nee, zijn vervagend lachje
was slechts bedoeld voor één
fris bladgroen jong huppelding
dat hem net voorbij kwam gefietst

Frans V.