Gedicht voor zus: levensman

Zoals een weekje geleden de broer van Vlinderman verjaarde, is het vandaag de beurt aan de zus. Vermits het een vrouw betreft, gaat Bibi niet het aantal jaren verklappen te alhier, maar ik had haar wel een gedicht toegezegd. Hieronder dan ook mijn bijdrage van vandaag, die ik geheel en al opdraag aan Silvie. Feest ze, meis, en laat maar eens weten waar en wanneer wij elkaar over de provinciegrenzen heen nog eens kunnen treffen. Doe trouwens Thyne ook maar een dikke knuffel voor haar verjaardag gisteren ;-)=

Vlinderman, Silvie & Jurgen

levensman

reeds als kleine baby
deed hij zijn ouders bloeien
hij toverde dan een glimlach
op zijn tandenloze mond
en kirde bij elke knuffel

als jongen maakte hij hen fier
door de buurvrouw te groeten
haar gras voor niets te maaien
met haar een glas melk te drinken
uit bewondering voor haar rimpels

nu is hij een man geworden
en verrast hij iedere vriend
met een helpende hand waar nodig
hij is best een gewone mens geworden

hij is een rare snuiter
die houdt van het leven
misschien ook weer niet
al bij al blijft hij
altijd wel uniek

Frans V.