Miss Jackie T de hort op

Miss Jackie T zet haar eerste toegestane stapjes in de vrije wereld vandaag. Nog maar even heeft ze omgekeken en toen was ze al het hoekje om. Letterlijk dan toch. Nip en haar Vlinderman keken elkaar eens diep in de ogen en zagen er dezelfde emoties. Ook al is het dan een poezebeest, het blijft toch ook ons poezekind. Van klein grut tot stevige kuitenbijter, we hebben er met veel plezier ons Latijn in gestoken om er een beleefd katje van te maken. Altijd miauwen met twee halen, netjes op het bakje vanaf het prille begin, eten wat de pot schaft, stoute bezoekers voorzien van het huishandelsmerk en slapen wanneer het donker is. En dat huppelt dan zelfbewust en eigenwijs de daken op, in de hoop eindelijk de wereld te kunnen verkennen zoals ze er al altijd van gedroomd heeft. Of zijn we nu teveel aan het personaliseren?

Sebiet met Mama Mia de hort op, ze zit al op tram twee, en omdat het morgen dan toch maar gaat regenen, wilden we sowieso nog even genieten van het zonnetje, dat hier zo welwillend op ons neer schijnt. En om de hele info met u te delen: deze namiddag heb ik op het werk niets anders gedaan dan een soort pre-klassement aan te maken van al hetgeen daadwerkelijk dient geklasseerd te worden. Een tijdrovend werkje, en nu moet het nog in klasseurs (liefst de juiste) en de stapel to do geprepareerd voor het pre-klassement en zo draait het jaar zijn rondje af. En Nip, die is in een soepmanie geschoten. Vleesvreter of niet, misschien volg ik haar wel een stukje in haar manie, vermits ik er ook niet lichter op word...

Ah ja, voor ik het vergeet: hoe zit dat nu met die zo verlangde hulp van jullie inzake huwelijkshaiku/-senryu? Voelt er zich echt niemand geroepen? Mij niet gelaten, dan doe ik het zelf wel, wat je zelf doet, doe je immers beter volgens bepaalde strekkingen... Maar toch.