Damfeest + gedicht
Binnenkort ga ik eens de inventaris opmaken van mijn dichterij. Als er iets duidelijk is geworden, dan is het wel dat er eens een ferme rustpauze ingelast mag worden. Tijd voor andere dingen ook. Ik zal nooit verlegen zitten om een gedicht of zo, met die enkele duizenden in mijn rugzak, dus ga ik andere wegen bewandelen. Er is nog zoveel om te beproeven en wie weet, doe ik dat wel samen met Nip. U hoort er ongetwijfeld meer van in de komende maanden.
Nu ga ik wat helpen op het jaarlijkse buurtfeest in Antwerpen-Noord, meer bepaald de wijk Den Dam (Twee Netenstraat 13a, 2060 Antwerpen). Mocht het u wat lijken, kom dan eens kijken (ja, soms durft hij al eens aan het rijmen slagen, puur voor uw welbehagen). En wil u mij eens goedendag zeggen, dan begeeft u zich fluks naar het kraampje met de bonnetjes voor een drankje of een paella of wat anders en dan zal ik vriendelijk uw bestelling aanhoren en u vertellen hoeveel (of hoe weinig) u die bestelling zal kosten. Alles voor het goede doel, nietwaar?
Hieronder een gedicht naar aanleiding van het vorige buurtfeest - dus geen nieuw gedicht, maar dat las u vast toch al lang niet meer ;-)
Frans V.
Nu ga ik wat helpen op het jaarlijkse buurtfeest in Antwerpen-Noord, meer bepaald de wijk Den Dam (Twee Netenstraat 13a, 2060 Antwerpen). Mocht het u wat lijken, kom dan eens kijken (ja, soms durft hij al eens aan het rijmen slagen, puur voor uw welbehagen). En wil u mij eens goedendag zeggen, dan begeeft u zich fluks naar het kraampje met de bonnetjes voor een drankje of een paella of wat anders en dan zal ik vriendelijk uw bestelling aanhoren en u vertellen hoeveel (of hoe weinig) u die bestelling zal kosten. Alles voor het goede doel, nietwaar?
Hieronder een gedicht naar aanleiding van het vorige buurtfeest - dus geen nieuw gedicht, maar dat las u vast toch al lang niet meer ;-)
verdamt
deze wijk in onze buurt
haar gehavende gevels voor
de kleine huiskamers, waar
lampen al eens durven flakkeren
tegen het einde van de maand
het aanvankelijk gevulde schap
haar nerven stoffig laat aanschouwen
hier kennen we elkaar nog
bij de voornaam, de relatie
tussen wie en waar en hoe
in uitgeleefde gesprekken
op de hoek, het plein, de bank
draagt hier de sporen van ons
mensen die hier graag wonen
er heerst hier samen
wij en zij, de rest
te bezoeken met de bus
een tram immers
stopt hier niet
maar ons park is
al even op komst
deze wijk in onze buurt
haar gehavende gevels voor
de kleine huiskamers, waar
lampen al eens durven flakkeren
tegen het einde van de maand
het aanvankelijk gevulde schap
haar nerven stoffig laat aanschouwen
hier kennen we elkaar nog
bij de voornaam, de relatie
tussen wie en waar en hoe
in uitgeleefde gesprekken
op de hoek, het plein, de bank
draagt hier de sporen van ons
mensen die hier graag wonen
er heerst hier samen
wij en zij, de rest
te bezoeken met de bus
een tram immers
stopt hier niet
maar ons park is
al even op komst
Frans V.
2 opmerkingen:
Dit gedicht kan ik nu wel smaken, sé
Het is dan ook een koppig gedicht :-)
Een reactie posten