Grillig gedicht
Vrijdagavond, ze zal welgevuld zijn. Met Nip en mezelf en de stilte van het afscheid van A. morgen kraakhelder voor ogen. En dus heb ik eigenlijk niet veel zin om veel te blogposten. Het wordt al lastig genoeg morgen en overmorgen. En toch moet ik hier even langs. Voor mezelf, maar ook voor de lezer, voor u dus. Ik zie u niet maar ik weet wél dat u er bent. Sommigen onder u zelfs meermalen per dag. Ik ken uw naam niet altijd, maar weet waar u woont. En misschien laat u niet vaak een reactie achter, dat is ook geen verplichting, maar gewoon het feit dat u er bent... Prachtig toch?
Frans V.
onverschrokken zij
hij volgt haar hand die slaat
met het blote oog erboven
de plek die zomaar ontstaat
waar hij vlak wordt geraakt
voor zij de strijd weer staakt
zij schrikt en blikt verstrikt
op een liefdeloos district waar hij
zomaar zonder haar zou durven
mocht het voor hem geschikt
met een nieuw leven herschikt
ze vallen beiden stil
de liefde niet zo pril
doet haar werk, de wil
om onwil te counteren
is geen gril, zij wil en hij
vergiffenis op de lippen
zoent een rare dans voorbij
de spil van zijn leven
hij volgt haar hand die slaat
met het blote oog erboven
de plek die zomaar ontstaat
waar hij vlak wordt geraakt
voor zij de strijd weer staakt
zij schrikt en blikt verstrikt
op een liefdeloos district waar hij
zomaar zonder haar zou durven
mocht het voor hem geschikt
met een nieuw leven herschikt
ze vallen beiden stil
de liefde niet zo pril
doet haar werk, de wil
om onwil te counteren
is geen gril, zij wil en hij
vergiffenis op de lippen
zoent een rare dans voorbij
de spil van zijn leven
Frans V.
4 opmerkingen:
Geniet van je avondje met Nip, doe haar trouwens eens de groeten van me. Om het nog wat gezelliger te maken tussen jullie geef ik een blok hout om op het haardvuur te leggen.
We leven hier met jullie mee.
Eigenlijk is dat toch één van de mooiste dingen die er zijn? Er gewoon zijn voor iemand, zonder dat hij je hoeft te zien, te horen, te voelen, te proeven of te ruiken. Gewoon er zijn, alsof je deel uitmaakt van iemands meubilair, en wetende dat hij of zij, net als op het echte meubilair, stevig op u kan steunen als het nodig is.
@ Murdoch:
Het heeft lekker geknetterd, Murdoch, en van Nip heb je alvast de groetjes terug. Doe ze van ons beiden trouwens ook gelijk aan uw deerne, tesamen met een stevige verjaardagsknuffel :)
@ Rudy:
Alweer op dezelfde golflengte. En al lijkt die vergelijking met meubilair een beetje te ver gezocht, ik zou het niet beter hebben kunnen omschreven. Bedankt eh en tot binnenkort nog wel eens?
Een reactie posten