Filosofietje + gedicht
Terwijl België al dan niet vergaat en mijn baas ocharme zo ziek als een hond vandaag terug naar huis moest, blijf ik wat filosofisch hangen. Niet de filosofie van een Plato of iets moderner, Kant, nee, die van de prakizerende dichter. Net zoals de filosofen stel ook ik mij immers vragen bij nogal veel gang van zaken. Niet dat ik altijd een antwoord vind, maar doorgaans kan ik er toch wat andere vragen bij formuleren. En hoe meer vragen, hoe meer poëzie er uit kan voortvloeien. Tenminste, zo zie ik het. En zodra er dan weer wat dichtsels het daglicht hebben gezien, rep ik me naar dit blog van mij, om het hier de wereld in te keilen. Zalige hobby.
Wie niet echt wil wachten tot er weer een dag voorbij gegaan is, kan altijd morgen afzakken naar Wijnegem, waar ik een stukje eigen podium krijg als gastdichter op 't Gastvrij Podium (hoe ik dat ga moeten doen, te gast zijn op een gast-vrij podium, dat zal ik tegen morgen wel uitgedacht hebben). Wie houdt ook van een niet al te drukke avond, met een streepje muziek naast poëzie, is daar uiteraard ook welkom... En voor ik het vergeet: gewoonlijk amuseer ik mij met foto's allerhande te trekken (ik moet er nog een paar honderd verwerken, maar soit), maar dat zal morgen wat moeilijker liggen. Wil je mij dus een handje toesteken door in mijn plek wat te komen kieken, dan ben je altijd welkom. Uiteraard reken ik je dan wél bij het publiek ;-)
Frans Vlinderman
Wie niet echt wil wachten tot er weer een dag voorbij gegaan is, kan altijd morgen afzakken naar Wijnegem, waar ik een stukje eigen podium krijg als gastdichter op 't Gastvrij Podium (hoe ik dat ga moeten doen, te gast zijn op een gast-vrij podium, dat zal ik tegen morgen wel uitgedacht hebben). Wie houdt ook van een niet al te drukke avond, met een streepje muziek naast poëzie, is daar uiteraard ook welkom... En voor ik het vergeet: gewoonlijk amuseer ik mij met foto's allerhande te trekken (ik moet er nog een paar honderd verwerken, maar soit), maar dat zal morgen wat moeilijker liggen. Wil je mij dus een handje toesteken door in mijn plek wat te komen kieken, dan ben je altijd welkom. Uiteraard reken ik je dan wél bij het publiek ;-)
over de illusie heen
jou verhalen in enkel
wat simpele lijnen
onrecht zou ik je aandoen
net als jij mij toen eens
zo schromelijk tekort
waarom beschrijven dat
wat helemaal nog niet af
laat staan bijna voltooid
alsof wij vertelbaar
zonder meer te begrijpen
laat ons dus illusie zijn
dat het lot zomaar maakbaar
twee streepjes individu
samen de optelsom van
wiskundige voorspelbaarheid
ik beloof je niets anders
dan een wereld ongezien
door jouw of mijn ogen
en van jou, mijn lief,
verwacht ik niets anders
jou verhalen in enkel
wat simpele lijnen
onrecht zou ik je aandoen
net als jij mij toen eens
zo schromelijk tekort
waarom beschrijven dat
wat helemaal nog niet af
laat staan bijna voltooid
alsof wij vertelbaar
zonder meer te begrijpen
laat ons dus illusie zijn
dat het lot zomaar maakbaar
twee streepjes individu
samen de optelsom van
wiskundige voorspelbaarheid
ik beloof je niets anders
dan een wereld ongezien
door jouw of mijn ogen
en van jou, mijn lief,
verwacht ik niets anders
Frans Vlinderman
2 opmerkingen:
Nooit gedacht dat ik ooit eens zou filosoferen. Vorige week is een indrinf-gende diagnose gevallen: Kanker, en..... terzelfdertijd een pronostiek op de leeftijd.
Als ik de boel de boel laat wordt ik wel zeventig (wat is dat voor een leeftijd heden ten dage???), maar..... als ik laat pruten komt er misschien vijf jaar bij, als ik er impotentie en incontinentie bijneem.
Filosofeer maar hier maar hier maar een keuze.
Een verdict, dat ik niet graag in eigen huis over het eigen lijf zou willen horen vallen. Het is een beetje egoïstisch van mij, en helemaal niet bedoeld als belediging voor eender wie ooit dergelijk nieuws te horen krijgt.
Zelf heb ik ook al een aantal malen dicht tegen het einde aan gehangen, maar het bleek nog niet mijn tijd te zijn geweest.
Het maakt wel dat ik wat minder val over futiliteiten, waarschijnlijk tot spijt en ongenoegen van sommige mensen uit de omgeving.
Om op je vraag in te gaan: het is moeilijk filosoferen over iets wat al vast lijkt te liggen. En wat is de kwaliteit van vijf extra jaren als je er dergelijke ongemakken bij moet nemen? Zijn er nog plannen te verwezenlijken?
Sterkte, Rudy, man van en voor Antwerpen, denken doe ik in ieder geval aan A.
Frans V.
Een reactie posten