huwelijksvoorbereidingen + gedicht

Over wat er vandaag zoal te beleven viel, kan ik behoorlijk kort zijn: alleen op dienst staan, dat is hetzelfde als een duizendpoot willen uitbeelden met maar twee poten om dat klaar te spelen. Ik ben dus behoorlijk moe, mijn oor gloeit nog na van alle telefoons, ik heb geen tenniselleboog maar een hoornarm, en ik hoop stiekem dat mijn twee collega's morgen inderdaad opnieuw op post staan. Gelukkig dat een tweetal collega's van andere diensten mij enkele malen uit de nood geholpen hebben en aan wat nicotine. Denk dat ik anders al omstreeks 11u30 letterlijk in de gordijnen zou hebben gehangen. Merci, Marc, dankjewel, Els.

Zodadelijk komen Broer Jurgen en Schone Zus Joke even langs. Noem het maar een spannend moment, want we gaan het eens uitgebreid hebben over ons huwelijk. Bij hen ligt dat nog allemaal vers in het geheugen, want zij zijn nog maar vorig jaar in juni gehuwd. Ze weten dus waarschijnlijk wat er allemaal dient te gebeuren en waar we het beste rekening mee houden. Voorlopig zijn Nip en Vlinderman al tot aan hun gastenlijst geraakt - die danig ingekort zal moeten worden, anders zijn we gelijk veroordeeld tot de bedelstaf na het grote feest... Affin, we zien wel.

Een gedicht om alvast in een bepaalde sfeer te geraken - of net niet...

Sint Herfst

de herfst is weer daar
kleurrijk en vochtig om
ieder kind voor te bereiden
op de komst van de grijze man
uit het land van sinaasappelen
en siësta's, met zijn helpers
zo zwart als moor maar ook
met een lach als duizend zonnen

terwijl de gulle man onderweg
zijn sprookje verder in stand
worden in kleine Belgenland
de plassen weer geplaagd door
ontelbare kinderschoenen
met vlekken 's avonds thuis
op de vers geboende keukenvloer

lange nachten korte dagen
maar massa's grote harten
van de kleinsten in de straat
die nog net niet blank staat
en 's nachts het zoete tellen
van dromen vol geschenken
het braaf zijn
dat is wat anders

Frans Vlinderman