Moulin noir, een gedicht

Zodadelijk wat gaan toneel spelen, of toch een poging daartoe leren, maar eerst nog een poëtische mijmering op jullie loslaten ;)

moulin noir

de wieken staan stil
gedaan met de winden
die voorspoed konden brengen
en hemels brood op tafel
driemaal daags gedekt

een oude molen staat verdoken
gepenseeld op gekrakkeleerd doek
de weiden uit haar tijden
onder klinkers uitgegroeid
tot heuse mensensteden
zo blijkt uit digitale beelden

er druipt wat weemoed
van de opgezette schildersnaam
en ook de kleuren zijn niet meer
zo helder als ze ooit

hij neemt een nota in zich op
een plaatje van een plaatsje
dat eens zijn jeugd mocht zijn

© Frans Vlinderman