Mededeling
Aanstaande tweede donderdag van oktober is het de beurt aan niemand anders dan Gijs ter Haar, de Kei van Utrecht, de Blauwe reus, om het gastdichtersschap van de Muzeval op zich te nemen. Hieronder zijn persinfo:
Gijs ter Haar, podiumdichter pur sang. De reus met het immense hart dat bij tijd en wijle weer zo klein als een kinderknuistje zijn kan. Wie hem een keer heeft zien voordragen zal hem en zijn poëtische kopstoten niet licht vergeten. Een Engelsman zei eens, “I don’t know what he’s talking about, but he sure as hell is mesmerizing”. Wij raden u aan om tijdens zijn voordracht toch vooral te blijven ademen.
Gijs ter Haar werd in 1963 in Apeldoorn geboren. Na veel omzwervingen, 36 ambachten en 39 ongelukken kwam hij in 1990 in Amersfoort terecht waar hij in 1992 begon met het schrijven van poëzie. In 1995 gaf hij zijn eerste voordracht en in 1996 verscheen in eigen beheer zijn eerste bundel. In 1999 gevolgd door “Licht op oude muren” en november 2001 zijn derde bundel "Op klompen”.
April 2006 kwam onder de hoede van uitgeverij Douane uit Rotterdam zijn vierde bundel uit met de titel “Neem dit brood”, waarin hij net als in de eerste drie gewag maakt van zijn indrukken als observant van dat éne eeuwigdurende moment dat ons allen overkomt, dat nú gebeurt.
Bij de bundel een CD met 48 minuten zeer gevarieerd muzikaal ondersteunde poëzie, ter Haar wordt afwisselend begeleidt door de gitarist Jurtko Moerbeek, de bluesband Bomb-shelter, en de grooveboxkunstenaars Monk en Morningstar. Al die jaren blijft Ter Haar voordragen op podia en festivals door heel Nederland, zo stond hij o.a. al op Dunya, Lowlands en Festival a/d Werf.
Verder werd hij al gepubliceerd in verschillende verzamelbundels en literaire tijdschriften zoals Krakatau, Lava, Lyra en op Meander.
Zijn taal is er één van vormvaste oerdegelijke no-nonsense in normaal Nederlands, "ik hou niet van cryptogrammen", zegt hij zelf, ”als niemand je snapt weet je niets te delen”.
De voordrachten zijn doorspekt met het beeld van de dichter zelf en de klare duidelijke taal die zich luidkeels achter hem verschuilt.
In 2001 begint ter Haar met slammen, in de daaropvolgende jaren wordt hij de dichter met meer slam overwinningen dan enig andere dichter in Nederland, Engeland, Duitsland, België of Frankrijk. Hij won tot nu toe 25 slams waarvan 8 jaarfinales in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag ( 3x ), Delft, Utrecht en Leiden.
Zelf organiseert en presenteert Gijs ter Haar sinds 2003 het podium SLAMersfoort in Amersfoort, 6 voorrondes per jaar met als afsluiting een jaarfinale waar de “SLAMersfoorter van het jaar” gekozen wordt. Deze winnaar vertegenwoordigt Amersfoort tijdens het jaarlijkse Nederlands Kampioenschap Poetry Slam. Vanuit die positie begint hij ook poëziepodia voor andere literaire organisaties te organiseren.
30 Maart 2007 wordt hij de winnaar van De Kei van Utrecht, een prijs in het leven geroepen door de provincie Utrecht in samenwerking met het Prins Bernard Fonds. Deze prijs wordt eens per jaar uitgereikt aan een persoon of vereniging die zich langere tijd belangeloos inzet ter bevordering van de amateurkunst. De jury is unaniem, ter Haar wint vanwege de mix van inzet en geestdrift voor SLAMersfoort en andere slampodia, zijn vernieuwende ideeën, het grote aantal jongeren dat hij weet te bereiken dmv workshops, en zijn plannen met de gewonnen prijs.
Aan De Kei is namelijk een subsidiebedrag van € 3000,- verbonden, te besteden aan een nieuw project. Ter Haar wil dit bedrag gebruiken als basis voor een Nationale Nacht van de Poëzie voor jongeren en scholieren.
De Volkskrant: “De getatoeëerde reus grijpt het publiek bij de kladden. Hij stampt de woorden erin met maaiende blauwgeverfde armen. Ter Haar is de boze poëet waar het publiek de hele avond op wacht.”
Het Parool: “Ter Haar beent tijdens zijn voordracht driftig rond, zijn woorden rollen met een stevige cadans de zaal in. De klankenbrij wordt bijna onnavolgbaar maar de woorden zijn raak, bij de jury staan de monden open en zijn de ogen gesloten.”
'Ter Haar sleurt de lezer mee in zijn eigen enthousiasme en die lezer wil alleen maar meer. De duidelijke taal laat er geen gras over groeien, er is al genoeg geslijm in deze wereld vindt Ter Haar. Wie één dichtbundel leest per jaar, laat het dan maar deze parel zijn.'
Gonzo over “Neem dit Brood” - dec. 2006 / jan. 2007
Nog te bestellen: “Neem dit brood”, 64 blz. + CD met 48 minuten poëzie met muziek. Verschenen bij uitgeverij Douane: www.uitgeverijdouane.nl of bestellen via dichtbijgijs@casema.nl
Gijs ter Haar, podiumdichter pur sang. De reus met het immense hart dat bij tijd en wijle weer zo klein als een kinderknuistje zijn kan. Wie hem een keer heeft zien voordragen zal hem en zijn poëtische kopstoten niet licht vergeten. Een Engelsman zei eens, “I don’t know what he’s talking about, but he sure as hell is mesmerizing”. Wij raden u aan om tijdens zijn voordracht toch vooral te blijven ademen.Gijs ter Haar werd in 1963 in Apeldoorn geboren. Na veel omzwervingen, 36 ambachten en 39 ongelukken kwam hij in 1990 in Amersfoort terecht waar hij in 1992 begon met het schrijven van poëzie. In 1995 gaf hij zijn eerste voordracht en in 1996 verscheen in eigen beheer zijn eerste bundel. In 1999 gevolgd door “Licht op oude muren” en november 2001 zijn derde bundel "Op klompen”.
April 2006 kwam onder de hoede van uitgeverij Douane uit Rotterdam zijn vierde bundel uit met de titel “Neem dit brood”, waarin hij net als in de eerste drie gewag maakt van zijn indrukken als observant van dat éne eeuwigdurende moment dat ons allen overkomt, dat nú gebeurt.
Bij de bundel een CD met 48 minuten zeer gevarieerd muzikaal ondersteunde poëzie, ter Haar wordt afwisselend begeleidt door de gitarist Jurtko Moerbeek, de bluesband Bomb-shelter, en de grooveboxkunstenaars Monk en Morningstar. Al die jaren blijft Ter Haar voordragen op podia en festivals door heel Nederland, zo stond hij o.a. al op Dunya, Lowlands en Festival a/d Werf.
Verder werd hij al gepubliceerd in verschillende verzamelbundels en literaire tijdschriften zoals Krakatau, Lava, Lyra en op Meander.
Zijn taal is er één van vormvaste oerdegelijke no-nonsense in normaal Nederlands, "ik hou niet van cryptogrammen", zegt hij zelf, ”als niemand je snapt weet je niets te delen”.
De voordrachten zijn doorspekt met het beeld van de dichter zelf en de klare duidelijke taal die zich luidkeels achter hem verschuilt.
In 2001 begint ter Haar met slammen, in de daaropvolgende jaren wordt hij de dichter met meer slam overwinningen dan enig andere dichter in Nederland, Engeland, Duitsland, België of Frankrijk. Hij won tot nu toe 25 slams waarvan 8 jaarfinales in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag ( 3x ), Delft, Utrecht en Leiden.
Zelf organiseert en presenteert Gijs ter Haar sinds 2003 het podium SLAMersfoort in Amersfoort, 6 voorrondes per jaar met als afsluiting een jaarfinale waar de “SLAMersfoorter van het jaar” gekozen wordt. Deze winnaar vertegenwoordigt Amersfoort tijdens het jaarlijkse Nederlands Kampioenschap Poetry Slam. Vanuit die positie begint hij ook poëziepodia voor andere literaire organisaties te organiseren.
30 Maart 2007 wordt hij de winnaar van De Kei van Utrecht, een prijs in het leven geroepen door de provincie Utrecht in samenwerking met het Prins Bernard Fonds. Deze prijs wordt eens per jaar uitgereikt aan een persoon of vereniging die zich langere tijd belangeloos inzet ter bevordering van de amateurkunst. De jury is unaniem, ter Haar wint vanwege de mix van inzet en geestdrift voor SLAMersfoort en andere slampodia, zijn vernieuwende ideeën, het grote aantal jongeren dat hij weet te bereiken dmv workshops, en zijn plannen met de gewonnen prijs.
Aan De Kei is namelijk een subsidiebedrag van € 3000,- verbonden, te besteden aan een nieuw project. Ter Haar wil dit bedrag gebruiken als basis voor een Nationale Nacht van de Poëzie voor jongeren en scholieren.
De Volkskrant: “De getatoeëerde reus grijpt het publiek bij de kladden. Hij stampt de woorden erin met maaiende blauwgeverfde armen. Ter Haar is de boze poëet waar het publiek de hele avond op wacht.”
Het Parool: “Ter Haar beent tijdens zijn voordracht driftig rond, zijn woorden rollen met een stevige cadans de zaal in. De klankenbrij wordt bijna onnavolgbaar maar de woorden zijn raak, bij de jury staan de monden open en zijn de ogen gesloten.”
'Ter Haar sleurt de lezer mee in zijn eigen enthousiasme en die lezer wil alleen maar meer. De duidelijke taal laat er geen gras over groeien, er is al genoeg geslijm in deze wereld vindt Ter Haar. Wie één dichtbundel leest per jaar, laat het dan maar deze parel zijn.'
Gonzo over “Neem dit Brood” - dec. 2006 / jan. 2007
Nog te bestellen: “Neem dit brood”, 64 blz. + CD met 48 minuten poëzie met muziek. Verschenen bij uitgeverij Douane: www.uitgeverijdouane.nl of bestellen via dichtbijgijs@casema.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten