Herfst + gedicht

Laat ons deze zondag gewoon beleven zoals het een bourgondische Vlaming betaamt. Gewoon op een terrasje, drankje, vogels in de lucht, vlinders op de buren, een leuk gespreksonderwerp en verder de uren die wegglijden niet tellen. Of je het nu wil of niet, morgen komt er toch wel aan en je kan blijven meuren over het hier en nu, maar je kan ook gewoon genieten. Onderstaand gedicht heb ik vandaag voor iemand geschreven, die er volgens mij aan toe is. Genieten maar!


herfstmeisje

onverwachte zon, de terrasjes
zomers vol, met klaterlach
en langverwacht gesprek
mensen op een kluitje met
gerinkel van te missen pasmunt

ze strijkt over haar hart
met de blik op morgen
weet ze de wereld nog steeds
aan haar voeten liggen,
wachten op een nieuwe pas

achter haar loopt het spoor
helemaal door naar toen
zij begon te wezen

© Frans Vlinderman