De Muzeval + gedicht

Over goed een half uurtje ga ik samen met Nip naar onze Muzeval. Straf hoe ik daar telkens opnieuw naar uitkijk. Na zoveel podia denk je dan dat je het wel gehad hebt, maar De Muzeval, daar is het eigenlijk allemaal begonnen. Samen met Verdano, die me aanspoorde eens voor te dragen, om daarna haarfijn uit te leggen wat het betekent om gewoon wat versjes te schrijven om te lezen of versjes om voor te dragen. Het begint eindelijk na zoveel jaren wat te dagen. Gelukkig moet ik er niet van leven, ik zou van honger al lang geleden omgekomen zijn.
.
.
Aanstaande zondag, daar blijf ik ook al naar uitkijken. Maar zoals eerder al gezegd, morgen meer daarover. Ik heb eerst nog wat te selecteren voor deze avond. Ik heb alvast een openingsgedicht, dat ik eerder al op de Flandriaboot heb gedebiteerd en waarvan Nip vindt dat ik het voortaan altijd zou moeten brengen bij aanvang van een voordracht. Je kan misschien al oefenen en het meeprevelen deze avond...

laat ons dichten

onze Vlinderman
die op het podium staat
verspreid worde die naam
zijn gedichten komen
zijn volzin verspreide zich
in Vlaand'ren als in Nederland

geef ons heden ons daag'lijks vers
en vergeef ons immer ied're fout
gelijk ook wij soms spelling laten
tot verlossing in het Woord

amen.

© Frans Vlinderman