Mail + gedicht

Het wordt tijd dat sommige mensen het eens afleren achter ruggen om te mailen over mijn klein persoontje. Ze moeten dan maar gelijk leren dat dezelfde stijl door ditzelfde klein persoontje zal gehanteerd worden, vermits het dan toch een gangbare stijl lijkt te zijn.

Zo, kleine mededeling, die moest me toch weer even van het hart (wie kan lezen zal kunnen volgen, de anderen hoeven hier verre van wakker over te liggen). Verder valt er niet veel te melden, behalve dat het hier maar stilletjes is zo zonder Nip. Die is op bezoek bij de schone mama en Bibi mag het alweer stellen met Miss Jackie T. Gelukkig is die er nog...

Miss Jackie T aan de pc (Foto © Frans V.)

Mijn gedicht vandaag is er eentje dat ik voor Pom Wolff geschreven heb, naar aanleiding van zijn verjaardag vorige week donderdag.

podiale beschouwing

hij heeft het beet
zijn podium, zijn forum
niets anders dan decorum
voor de man die woorden plant
en dan een zaal in slingert
met de ingehouden woede
van een diep geraakte mens

zij, de anderen, aanhoren
bekijken zichzelf gegeneerd
en proeven de waarheid bloedend
op hun veel te witte zakdoeken
waarmee ze vrije doortochten
en andere beweging forceren

de meester geeft altijd thuis
zoals hij het elders doet
in zijn lokaal zonder hoeken
en andere ezelachtige oren

© Frans V.