regen + gedicht
Het was een bijzonder dagje krant. Eén van de opmerkelijkste zaken vandaag, die me heeft getroffen. Dankzij het goede winterseizoen met voldoende neerslag, beschikken wij Belgen over voldoende watervoorraden voor een droge zomer. Toch is het aangeraden om bijvoorbeeld de tuinbesproeiing en het wassen van de wagen niet te doen met leidingwater (is eigenlijk ook ons drinkwater), maar met regenwater, zeker als het zo droog is als de laatste weken. Ja hoor, hier gaan we weer. En waar moet dat regenwater dan vandaan komen als het niet regent??? Ah ja, de regenwaterton. Al eens geprobeerd om met je tuinslang water uit een regenwaterton te doen sproeien? Moet je vooral doen, het is een belevenis, zelfs met de techniek van de communicerende vaten. U woont in de stad op een appartement? Geen probleem, een tuin hoort daar niet bij en een wagen nog veel minder, met al dat openbaar vervoer. En die houden zich zelfs niet bezig met het wassen van hun wagenpark... Groene jongens, die van De Lijn.
Om af te sluiten, een gedichtje dat ik bij Pom geplaatst heb onlangs, onder een artikel waar 'de vrouwen' hun gangen gingen.
eindelijk content, of...
de tranen in zijn ogen
behoren haar toe, zij
die erom smeekte, blauw
van zijn vroegere aard
zij aan de haard, en hij
altijd onderweg voor vrouw
en ook wel andermans kind
staan nu de tranen bij haar
in een potje op de schouw
het heden in de rouw omdat
zij maar loopt te klagen
best ook fel te zagen dat hij
niet meer de man durft zijn
die haar ooit is komen halen
uit dat nest dat thuis zou zijn
of het ooit goed zal komen met
die blauwe ogen, dat gekijf
van een wijf met d'r vent
of is het iets dat gewoon
zomaar na jaren went
hij zal wel slipjes dragen
maar bh's, dat blijft wat anders
© Frans V.
Om af te sluiten, een gedichtje dat ik bij Pom geplaatst heb onlangs, onder een artikel waar 'de vrouwen' hun gangen gingen.
eindelijk content, of...
de tranen in zijn ogen
behoren haar toe, zij
die erom smeekte, blauw
van zijn vroegere aard
zij aan de haard, en hij
altijd onderweg voor vrouw
en ook wel andermans kind
staan nu de tranen bij haar
in een potje op de schouw
het heden in de rouw omdat
zij maar loopt te klagen
best ook fel te zagen dat hij
niet meer de man durft zijn
die haar ooit is komen halen
uit dat nest dat thuis zou zijn
of het ooit goed zal komen met
die blauwe ogen, dat gekijf
van een wijf met d'r vent
of is het iets dat gewoon
zomaar na jaren went
hij zal wel slipjes dragen
maar bh's, dat blijft wat anders
© Frans V.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten