abortus + Unicef + gedicht
Eigen volk eerst, komt de slogan je bekend voor? Ja? Ook gisteren de krant gelezen? Dan kan je zien tot wat voor soort gruwel dergelijke slogan kan dienen, als ze simpel en ongenuanceerd wordt toegepast. Of wat dacht je van een stel schoonouders, die het niet konden verkroppen dat hun kleinkind gebaard zou worden door een Marokkaanse en dan maar samen met zoonlief een 'spontane' (het woord alleen al) vruchtafdrijving probeerden uit te lokken... Je leest het goed, en daarbij gebruik maken van een zelfgefabriceerde dwangbuis, een koeienprikstok en koeienverdovingsmiddel. Goed bezig, dat volk van ons. Gelukkig maar dat de foetus en de moeder alles overleefd hebben en het relatief goed stellen en gelukkig maar zijn dergelijke eigen volkjesmensen slechts de uitwassen en lang niet Jan Modaal. Ik zou anders niet weten waar kruipen van schaamte. Eigen volk eerst, het zal wel.
Om een beetje in dezelfde 'marge' te blijven: Unicef heeft een nieuw initiatief gelanceerd. Je kan hier eens gaan kijken en wie weet, ook deelnemen. Het zal snel moeten gaan, maar bon. Vele handen en van die toestanden, moet lukken, toch?
Om een beetje in dezelfde 'marge' te blijven: Unicef heeft een nieuw initiatief gelanceerd. Je kan hier eens gaan kijken en wie weet, ook deelnemen. Het zal snel moeten gaan, maar bon. Vele handen en van die toestanden, moet lukken, toch?
dakloos in het wassalon
witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
© Frans Vlinderman
witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
© Frans Vlinderman
2 opmerkingen:
nou ik vond het erg ontroerend want ik vind het best wel erg het gedicht is van frans vlinderman wat een kanker naam pleur op groetjes krijg je nooit te weten
vervolg
jullie kunnen allemaal de tering krijge tot siens en klappen op je neus doei
Een reactie posten