Uit de sterren geplukt

Wat hebben we vandaag toch wat afgelachen. Eerst kreeg ik daar gisteren via de krant een reportage van heb je me daar in de maag gesplitst over een meisje/jonge vrouw met teveel sterren op haar getatoeëerde gezicht - mét foto erbij - en vervolgens, na er een nachtje op nageslapen te hebben, dan toch de kolder in de kop bij het idee dat zo iemand meent een hele halve pagina van een veelgelezen krant in beslag te moeten nemen om iets ongedaan te maken dat ze zelf gekozen heeft, om vervolgens vast te stellen dat ze nergens meer haar gezicht durft te laten zien - mét alweer een andere foto erbij!

Sterrenmeisje Kimberley (bron: KLIK foto)

Ik meen dat er nogal veel bij de haren gesleurd is in deze, waardoor ze het ondertussen zelfs hebben opgepikt bij onze Australische Facebooktegenvoeters, maar dat ze in slaap zou gevallen zijn tijdens het geprik zélf, daar komt toch niemand meer van bij! Zelfs al heb je zelf nooit een tatoeage laten zetten, dan nóg weet je als weldenkend mens dat dat simpelweg geen deugd kan doen. Er zijn mensen die doodgraag zo een geïnkt tekeningetje op hun lijf willen, maar ervan afzien omwille van de als bekend staande pijn die het zetten ervan oplevert. En dan komt zo'n snotneus heel krantenlezend Vlaanderen en bij uitbreiding die andere mediakanaalviewers wijsmaken dat ze in slaap viel en pas wakker werd toen die stripfiguur met zijn naald aan haar neus begon? Hoe bestaat het! Veel neen zal ze toen ook wel niet gezegd hebben, vermits ik er toch wel zeker vijf op die kokkerd van haar tel (en telt u gerust mee hierboven) ...

De rol van reporter van dienst in Het Laatste Nieuws, die wil ik anders nog wel eens begrijpen. Ook al staat er een zinnetje 'wat niet erg geloofwaardig is' - doelend op pijndrempels en dergelijke - dan nog vervuilt die journalist (of hoe je dat slag mensen ook moet heten) de beperkte pagina's van een medium dat door velen wordt gelezen als zijnde de dagelijkse en vooral reële bekentenis van de buitenwereld. Voor wat eigenlijk? Sensatiedrang? Verveelzucht? Lusteloosgedaas? Ie zal er ver mee komen, jawel, vree ver.

Tatoeagekunst

Ergens op het internet kan je gaan kijken naar wat digitale kunst, maar daar kom ik later misschien nog wel op terug. Nu wil ik het over levende kunst hebben, met een morbide ondertoon. De Belgische kunstenaar Wim Delvoye, die eerder al in het nieuws kwam met zijn Cloaca-machine (een heuse kakmaker, lees je mee, Rufturiër?) en zijn getatoeëerde varkens (doorgaans zijn het zwijnen die zich laten vangen door de kleurennaald) heeft een tattooafbeelding, die er € 150.000 waard is. Niet echt speciaal, behalve dat het verkocht is aan iemand, terwijl de getatooëerde nog steeds levend en wel rondloopt. Dat is nog eens wat, niet? Voor dat bedrag zijn er uiteraard wel enkele verplichtingen, zoals af en toe eens opdraven en mensen bewonderend naar je blote bast (nou ja) laten gluren en nadat je dan toch het loodje gelegd hebt, je ruggetje laten afstropen om de eigenaar zijn kostbare tattoo te laten houden... Kan dan perfect aan de muur gehangen worden naast de kop van die Afrikaanse buffel en de tanden van oma.

Soit, voor we ons hier helemaal laten gaan, steekt Vlinderman een tandje bij om op tijd in zijn eerste schilderles te geraken, Nip in haar tekenklas te droppen en SM Lenie aan de pottenbakkersschijf. Als het meevalt, zijn we vertrokken voor een boeiende reis door het land van olieverf, borstels, spatels, doeken, ezels, terpentijn, basen, gevloek, kortom, een hele nieuwe wereld. Ik hou jullie hier verder op de hoogte :-)