Doel gaat verder internationaal

Over het lot van het met uitsterven bedreigde Doel is al veel inkt gevloeid. Terwijl Ademloos vzw en StRatenGeneraal hun eigen deel van de koek opeisen in het dossier Lange Wapper, tracht een hardnekkig en volhardend groepje Doelenaars en bevriende medestanders het dossier van Doel niet in het vergeethoekje te laten belanden. Getuige daarvan de bewonersvereniging Doel2020 en Kunstdoel vzw, die via hun respectievelijke websites zoveel mogelijk de mensen proberen te informeren over hoe in hun dorp iedere dag verder gewerkt wordt om ook de laatste bewoners het leven zo zuur te maken, dat ze ‘vrijwillig’ vertrekken. Zoals de laatste Lijnbus dat al enige tijd geleden alweer deed – hoezo, De Lijn hoort iedere Vlaming een behoorlijke dienstverlening aan te bieden? Dan toch niet als je in Doel woont, maar dat terzijde. Er wordt in ieder geval hierbij ook een werkbaar alternatief geboden voor het laten voortbestaan van wat er nog rest van Doel, waar naast de leden van Pipelines vzw/De Muzeval ook nog tal van andere internationale artiesten zich bij aansluiten.

Een aantal ondertekenaars van het Verdrag tussen Doel en Ruigoord

Op zondag 9 augustus 2009 troffen een aantal gelijkgezinden voor de Doelse zaak elkaar op het poëziefestival ‘Het Landjuweel’ in het Amsterdamse Ruigoord. Ruigoord, waar goed dertig jaar geleden hetzelfde op tafel lag om de Amsterdamse haven uit te breiden. Onder stevige impuls van onder andere Hans Plomp, ondertussen zelfverklaard burgemeester van Ruigoord, besloot een handjevol mensen toen zich te verzetten tegen de sloop, tegen de onteigeningen, tegen het teloorgaan van hun Amsterdamse havenwijk en dat samen met de toenmalige pastoor via het middel van kraken. Tot op heden zijn ze er, al dan niet in samenspraak met het Amsterdamse stadsbestuur, in geslaagd dat ook te realiseren.

Aja Waalwijk leest de tekst van het Verdrag voor

Net zoals dat in Doel vanaf 1 september 2009 het geval zal zijn voor de laatste bewoners, geldt er in Ruigoord al meer dan dertig jaar een woonverbod. Zolang er echter geen havenuitbreiding komt, kunnen er in Ruigoord culturele activiteiten georganiseerd worden. En laat dat nu iets zijn dat in Doel ook mogelijk is. Het geplande Saeftinghedok is immers verre van zeker van een binnenkort, laat staan binnen enkele jaren te verwachten realisatie – de huidige globale crisis, een quasi onbenut Deurganckdok, onvergunde toestemmingen en dergelijke meer zijn hieraan écht niet vreemd. Kortom, ook al mag er niet meer gewoond worden binnenkort, er is nog wel degelijk een toekomst mogelijk voor het historische polderdorp Doel de eerstkomende jaren, en dat onder de vorm van een kunstencentrum. Doel als vrijhaven voor de creatieve geesten van zoveel kunstenaars wereldwijd, wie kan daar nu tegen zijn, mits het maken van de nodige en juiste afspraken?

Frank Vranckx en Paul Vincent bij hun statement voor Doel

Het is in dit licht dat op 9 augustus laatstleden een Doels consulaat werd geopend in Ruigoord. Immers, het is al lang gebleken dat binnen de wettelijke grenzen opereren geen enkele zode aan de dijk zet, dus moet het maar daarbuiten of op zijn minst op de grenzen ervan. Binnenkort komt er ook een Ruigoords consulaat in Doel zelf. Eén en ander zal gepaard gaan met veel (feest?)gedruis, om er de nodige aandacht aan te kunnen schenken. Het gebeurt immers niet alle dagen dat er over de grenzen heen solidariteit wordt betuigd. In die optiek zijn er trouwens nog andere samenwerkingsverbanden op komst, waaronder dat met de vrijstad Christiania, een stukje Denemarken dat zich ook over het eigen lot heeft ontfermd en dat al ruim dertig jaar volhoudt.

Frans Vlinderman tekent het Verdrag

De tekst van het Verdrag tussen Ruigoord en Doel, dat na enkele uren ernstig en soms ludiek debat werd opgesteld, luidt voluit als volgt:

Verdrag van Ruigoord en Doel

Wij, vrij scheppende geesten uit Ruigoord en Doel, verbinden ons tot psychonautische samenwerking met als doel: De Verenigde Staten Van De Geest.

- Partijen verlenen gastvrijheid aan elkaars consulaten en afgezanten.

- Partijen streven naar één wereldcentrum als biotoop voor de Gesammtkunst voor reizigers van de geest, door de wereldas in alle mogelijke richtingen zichtbaar te maken.

Getekend op 09-08-2009 te Ruigoord

Ondertekenende aanwezigen: Hans Plomp (zelfverklaard burgemeester van Ruigoord), Herman J. Claeys (Antwerps dichter), Rudolph Stokvis (coördinator Landjuweel Ruigoord), Fabiola (Vlaamse Ruigoorder), Willem Plugge (Antwerpse beeldend kunstenaar), Aja Waalwijk (Amsterdamse dichter en beeldend kunstenaar), Frans Vlinderman (Antwerpse dichter), Gerben Hellinga (Nederlandse auteur en acteur), Frank Vranckx (Antwerpse muzikant), Sabine Gillis (Doelse consul in Ruigoord), Ulrich Van Spitael (Doelse dichter), Emerson Riel (afgevaardigde van Odjibwe – Canada), Lila Cavaleiro (Nederlandse dichteres), Roos Nienhuis (Nederlandse schilderes), Dirk De Boeck (Doelse dichter), Eelco Doorn (zakelijk leider Ruigoord), Paul Vincent (Doelse dichter), Peter Van Den Gracht, Erwin Van Massenhoven (Antwerpse dichter en performer), Jan Bianchi (Nederlandse schilder en dichter), Maarten van der Horst (Nederlandse beeldend kunstenaar), Carmen De Canne (Doelse sympatisante), Harun Wolf Trepte (Nederlandse dichter), Erwin Raeves (Doelse sympatisant), Herbie, Banks, Britt Marie Lindgren (Zweedse Doelsympatisante), Frank Van den Steen (Doelse sympatisant), David Frank, Olga Pederson (Amerikaanse artieste), Max Perron, Max van de Jool en Paul van Goudoever (Nederlandse dichter).