Tuinfeest Elegast-Conscience
Morgen komt er een einde aan de wilde bokkensprongen van Miss Jackie T. Dan gaan we ermee naar de dierenarts om haar te laten steriliseren. En eens dat gebeurd is, met uiteraard de verwachting dat alles goed verloopt, mag ze stilaan de deur uit. Niet zoals gisterenavond stiekem het raam uit springen en een verdieping lager onder een auto wat gaan zitten mauwen terwijl Nip en Bibi zich de haren uit het hoofd rukken van bezorgdheid om dat poezenkind, nee, zoals het een gefatsoeneerde huiskat past: via het kattenluikje.
Dat ding hangt daar nu al twee jaar te wachten om gebruikt te worden en binnenkort is het dus zover. Miss Jackie T de wijde wereld in en wij zonder angst om een drachtige thuiskomst met ons tweetjes terugblikken op de tijd dat er altijd wel een zwart-wit opdondertje ergens in huis rond hing... Een mens zou er melancholisch bij worden, het is toch maar een kat? Ik hoor het u al zeggen, maar die kat is nu eens heel wat meer: het was/is Nip en mijn eerste poesje samen, een levend iets dat we met zijn tweetjes opgekoesterd hebben tot een paar kilo eigenwijze spinnerij. En als dat dan de deur binnenkort mag verlaten...
Soit, aanstaande zaterdag mag u zich met vrienden en of familie gerust eens binnen wagen in het Gezinsvervangend thuis Elegast-Conscience. Ze houden daar hun jaarlijks tuinfeest, waarvan de opbrengst dient om met alle residerende kinderen op kamp te kunnen naar het buitenland. Vervelen zal je je er niet doen, vermits er allerlei (kinder)animatie is voorzien, een BBQ, een tombola met altijd-prijs, drankhoekje, affin, the works. Iedereen is welkom. Meer info op de affiche hieronder. Kom af en breng die kinderen met hun hoofd in de wolken ;-)
Dat ding hangt daar nu al twee jaar te wachten om gebruikt te worden en binnenkort is het dus zover. Miss Jackie T de wijde wereld in en wij zonder angst om een drachtige thuiskomst met ons tweetjes terugblikken op de tijd dat er altijd wel een zwart-wit opdondertje ergens in huis rond hing... Een mens zou er melancholisch bij worden, het is toch maar een kat? Ik hoor het u al zeggen, maar die kat is nu eens heel wat meer: het was/is Nip en mijn eerste poesje samen, een levend iets dat we met zijn tweetjes opgekoesterd hebben tot een paar kilo eigenwijze spinnerij. En als dat dan de deur binnenkort mag verlaten...
Soit, aanstaande zaterdag mag u zich met vrienden en of familie gerust eens binnen wagen in het Gezinsvervangend thuis Elegast-Conscience. Ze houden daar hun jaarlijks tuinfeest, waarvan de opbrengst dient om met alle residerende kinderen op kamp te kunnen naar het buitenland. Vervelen zal je je er niet doen, vermits er allerlei (kinder)animatie is voorzien, een BBQ, een tombola met altijd-prijs, drankhoekje, affin, the works. Iedereen is welkom. Meer info op de affiche hieronder. Kom af en breng die kinderen met hun hoofd in de wolken ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten