Experimenten + Muzeval + Pom Wolff + gedicht

De statistieken van de rups, zoals beschreven door de experimentele dichter, doen het al vermoeden: er dient wat afgebazeld te worden in blogland. Geheel in stijl met sommige niet nader omschreven sujetten slaagt de experimenterende dichter erin om in zijn gedicht - dat beter als titel natrappen had gekregen - zelf even na te trappen. Het korte inleidingswoord ontmaskert ook de messentrekker in hem, waarmee het lijstje aan vreemdsoortigheden hier groeit.

Gelukkig hou ik wel van het onderhouden van dergelijke 'figuren'. Hoe leeg immers zou zijn experimentele wereld zijn, mocht er niets zijn om over te vallen, om mee uit te pakken. En dus gun ik het hem best wel. De poëzie moet immers voort, zelfs als de experimentele dichter er zelf geen touw meer aan vast kan noch wenst te knopen. En laat gerust een kaartje na waar je later je bezoek verwacht.



Hierboven alvast een affiche voor de volgende Muzeval. Pom Wolff in de Bazilikum, dat kan en mag je dus niet missen. Allen daar dus over twee weekjes heen! En let op: het aanvangsuur is op de affiche veranderd: een héél kwartier vroeger!

koud aan de grond

ze had het niet helemaal
in de hand, het liep
eruit, Vesuviaal ter taal
de brij in een hete stroom
uit haar opgelicht gemoed
nu het zo duisteren kon
in de stoutste dromen eerst

trachtte ze nog te komen
tot de juiste essentie
het werd nog minder
totaal en overbodig
ging ze overboord met haar
hart haar ziel achterna

niets klopt nu nog
dan een deurwaarder
aan haar ingestampte deur
of ze nog betalen wil
en liefst met rente
nee, ze wist het niet

© Frans V.